Adaptacje Nerwowo-Mięśniowe w Treningu Siłowym

Spis treści

• Adaptacje Nerwowo-Mięśniowe w Treningu Siłowym – Co Musisz Wiedzieć?
• Wpływ Treningu Siłowego na Układ Nerwowo-Mięśniowy
• Adaptacje We Wczesnej Fazie Treningu Siłowego
• Wzrost Napędu Neuronowego (Neural Drive) w Treningu Siłowym
• Rola Napędu Neuronowego w Zwiększaniu Siły Mięśniowej
• Zdolność Rekrutacji Jednostek Motorycznych – Jak Wpływa na Siłę?
• Kluczowe Adaptacje Nerwowe w Treningu Siłowym
• Częstotliwość Wyładowań Nerwowych a Wzrost Siły Mięśniowej
• Synchronizacja Jednostek Motorycznych w Treningu Siłowym
• Koaktywacja Antagonistów – Jak Wpływa na Wydajność Treningu?
• Dublety Nerwowe – Ich Rola w Przyspieszeniu Skurczu Mięśni
• Aktywacja Mięśni w Treningu Siłowym
• Najczęstsze Pytania i Odpowiedzi (FAQ) o Adaptacjach Nerwowo-Mięśniowych w Treningu Siłowym
• Podsumowanie: Adaptacje Nerwowo-Mięśniowe jako Fundament Progresu w Treningu Siłowym

Adaptacje Nerwowo-Mięśniowe w Treningu Siłowym – Co Musisz Wiedzieć?

Trening siłowy to proces, który prowadzi do szeregu adaptacji w organizmie. Zmiany te dotyczą nie tylko mięśni, ale także układu nerwowego, immunologicznego oraz hormonalnego. Adaptacje te są niezbędne do osiągnięcia wzrostu siły i masy mięśniowej, a ich głębsze zrozumienie pozwala na lepsze planowanie treningów i osiągnięcie maksymalnych korzyści z wykonywanych ćwiczeń.

Wpływ Treningu Siłowego na Układ Nerwowo-Mięśniowy

Trening siłowy jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na zwiększenie siły i masy mięśniowej, ale sukces w tej dziedzinie nie zależy wyłącznie od rozwoju mięśni. Kluczową rolę odgrywają adaptacje nerwowo-mięśniowe, które są wynikiem regularnego obciążania organizmu. Procesy te obejmują zmiany w układzie nerwowym, które pozwalają na bardziej efektywne wykorzystanie istniejącej masy mięśniowej oraz na wprowadzenie nowych mięśni do pracy.

Wzrost siły i rozwój masy mięśniowej są wynikiem tych adaptacji, które zachodzą w różnych układach organizmu, pozwalając na pokonywanie kolejnych barier treningowych. Warto podkreślić, że adaptacje te nie są przypadkowe – są to reakcje organizmu na systematyczne i stopniowo zwiększające się obciążenia treningowe. W ten sposób ciało przygotowuje się do sprostania coraz większym wymaganiom, co jest podstawą progresji w treningu siłowym.

W kontekście treningu siłowego najważniejsze są adaptacje w układzie nerwowo-mięśniowym, które umożliwiają wzrost siły oraz przygotowują organizm do dalszego rozwoju masy mięśniowej. W pierwszych tygodniach treningu, widoczny wzrost siły jest przede wszystkim wynikiem adaptacji nerwowych, a nie hipertrofii mięśniowej. Procesy te są ściśle powiązane z zasadami uczenia się, gdzie organizm uczy się wykonywać ruchy coraz bardziej efektywnie, co prowadzi do wzrostu generowanej siły.

Adaptacje We Wczesnej Fazie Treningu Siłowego

W początkowej fazie treningu siłowego, adaptacje dotyczą głównie układu nerwowego. Procesy te są kluczowe dla osób rozpoczynających treningi siłowe, ponieważ to one pozwalają na szybki wzrost siły bez wyraźnego zwiększenia masy mięśniowej. Zjawisko to wynika z faktu, że układ nerwowy uczy się aktywować coraz większą liczbę jednostek motorycznych oraz poprawia koordynację nerwowo-mięśniową.

W pierwszych tygodniach treningu, zauważalny wzrost siły jest głównie wynikiem adaptacji nerwowych. Początkowe fazy treningu koncentrują się na opanowaniu wzorców ruchowych i poprawie jakości ich wykonania. Organizacja ruchu i precyzja wykonywanych ćwiczeń znacząco się poprawia, co pozwala na efektywniejsze generowanie siły. W miarę jak ciało uczy się nowych ruchów i lepiej koordynuje pracę mięśni, zwiększa się również liczba aktywowanych włókien mięśniowych.

Adaptacje te są szczególnie widoczne u osób początkujących, które często doświadczają znacznego wzrostu siły już po kilku tygodniach treningu, mimo że ich mięśnie nie wykazują jeszcze znacznego przyrostu masy. To zjawisko jest wynikiem poprawy zdolności układu nerwowego do aktywowania większej liczby jednostek motorycznych oraz poprawy ich synchronizacji. Badania wskazują, że w pierwszych tygodniach treningu wzrost siły może wynosić nawet 10-20%, co jest głównie zasługą adaptacji nerwowych.

Wzrost Napędu Neuronowego (Neural Drive) w Treningu Siłowym

Rola Napędu Neuronowego w Zwiększaniu Siły Mięśniowej

Napęd neuronowy, znany również jako wzrost progu dobrowolnej aktywacji, jest jednym z najważniejszych aspektów adaptacji nerwowych w treningu siłowym. Proces ten polega na umiejętności pobudzenia jednostek motorycznych wysokiego progu, które zazwyczaj pozostają nieaktywne w organizmie osoby nietrenującej.

Jednostki motoryczne wysokiego progu to te, które są odpowiedzialne za aktywację największych, najsilniejszych włókien mięśniowych. W normalnych warunkach, gdy nie jesteśmy zaangażowani w intensywną aktywność fizyczną, te jednostki motoryczne nie są w pełni wykorzystywane. Trening siłowy zmusza organizm do korzystania z tego ukrytego potencjału, co przekłada się na wzrost siły.

Badania wykazują, że osoby nietrenujące regularnie wykorzystują jedynie część swojego potencjału siłowego. Wynika to z braku potrzeby i umiejętności pobudzenia wszystkich jednostek motorycznych do pracy. Regularny trening siłowy, w którym wykonywane są powtarzalne ruchy z obciążeniem, prowadzi do stopniowego wzrostu zdolności do aktywowania jednostek motorycznych, w tym tych o wysokim progu aktywacji.

Istnieje kilka kluczowych adaptacji nerwowych, które przyczyniają się do wzrostu napędu neuronowego:

• Wzrost progu dobrowolnej aktywacji: Regularny trening siłowy prowadzi do zwiększenia zdolności do aktywowania jednostek motorycznych o wysokim progu. To zjawisko jest kluczowe dla wzrostu siły, ponieważ pozwala na pełniejsze wykorzystanie potencjału siłowego, jaki posiadają mięśnie.
• Zwiększona zdolność rekrutacji jednostek motorycznych: W miarę postępujących adaptacji nerwowych organizm uczy się rekrutować większą liczbę jednostek motorycznych, co prowadzi do większej siły generowanej przez mięśnie.
• Poprawa synchronizacji jednostek motorycznych: Lepsza synchronizacja pracy jednostek motorycznych pozwala na jednoczesną aktywację większej liczby włókien mięśniowych, co zwiększa generowaną siłę.

Zdolność Rekrutacji Jednostek Motorycznych – Jak Wpływa na Siłę?

Rekrutacja jednostek motorycznych to proces, w którym układ nerwowy „rekrutuje” kolejne jednostki motoryczne do pracy, aby sprostać wymaganiom stawianym przed mięśniami. W początkowych fazach treningu siłowego większość jednostek motorycznych pozostaje nieaktywnych. Jednak z czasem, dzięki regularnemu treningowi, organizm uczy się aktywować coraz więcej tych jednostek.

Warto zauważyć, że osoby trenujące regularnie są w stanie aktywować więcej jednostek motorycznych niż osoby nietrenujące. Badania wykazują, że po zaledwie sześciu tygodniach treningu siłowego można zaobserwować wzrost aktywacji mięśni, co świadczy o postępujących adaptacjach nerwowych. Zdolność do pełniejszej rekrutacji jednostek motorycznych jest jednym z głównych czynników wpływających na wzrost siły w pierwszych fazach treningu.

Przykładowo, badania wskazują, że u osób nieprzystosowanych do treningu siłowego, około 5% mięśnia czworogłowego uda nie jest aktywowane. Po sześciu tygodniach regularnego treningu siłowego poziom aktywacji mięśni wzrasta o około 2%, co oznacza, że coraz większy obszar mięśniowy jest aktywowany podczas ćwiczeń. Zwiększona aktywacja jednostek motorycznych prowadzi do lepszego wykorzystania potencjału mięśniowego, co przekłada się na wzrost siły.

Rekrutacja jednostek motorycznych jest procesem dynamicznym, który zależy od wielu czynników, takich jak intensywność treningu, objętość, rodzaj wykonywanych ćwiczeń oraz indywidualne predyspozycje. Regularny trening siłowy prowadzi do stopniowego wzrostu zdolności rekrutacji jednostek motorycznych, co pozwala na osiągnięcie większej siły i efektywności treningu.

Kluczowe Adaptacje Nerwowe w Treningu Siłowym

Częstotliwość Wyładowań Nerwowych a Wzrost Siły Mięśniowej

Częstotliwość wyładowań nerwowych to jeden z kluczowych aspektów adaptacji nerwowych, który odgrywa ważną rolę w zwiększaniu siły mięśniowej. W kontekście treningu siłowego częstotliwość wyładowań odnosi się do tego, jak często jednostki motoryczne są pobudzane przez sygnały nerwowe w trakcie pracy z obciążeniem.

Podczas pracy z ciężarami powyżej 85% maksymalnego obciążenia, wszystkie dostępne jednostki motoryczne są rekrutowane od samego początku ruchu. W takich warunkach wzrost siły zależy głównie od częstotliwości, z jaką układ nerwowy wysyła impulsy do mięśni. Im częstsze są te impulsy, tym większą siłę mogą wygenerować aktywowane włókna mięśniowe.

Regularny trening siłowy prowadzi do zwiększenia częstotliwości wyładowań, co oznacza, że mięśnie mogą generować większą siłę w krótszym czasie. Wzrost częstotliwości wyładowań jest jednym z głównych mechanizmów adaptacyjnych, który pozwala na dalszy rozwój siły nawet po osiągnięciu pewnego poziomu wytrenowania.

Częstotliwość wyładowań ma szczególne znaczenie w ćwiczeniach z dużym obciążeniem, gdzie zaangażowane są od początku wszystkie dostępne jednostki motoryczne. W takich sytuacjach kluczowym czynnikiem determinującym wzrost siły jest częstotliwość przesyłania impulsów nerwowych. Badania sugerują, że poprawa częstotliwości wyładowań jest jedną z najważniejszych dróg postępującej adaptacji nerwowej.

Synchronizacja Jednostek Motorycznych w Treningu Siłowym

Synchronizacja jednostek motorycznych to proces, w którym układ nerwowy koordynuje jednoczesną aktywację kilku jednostek motorycznych, co prowadzi do silniejszego skurczu mięśni. W treningu siłowym lepsza synchronizacja oznacza, że więcej jednostek motorycznych jest aktywowanych w tym samym czasie, co przekłada się na większą siłę generowaną przez mięśnie.

Chociaż jest to obszar, który nadal wymaga dalszych badań, istnieją dowody sugerujące, że poprawa synchronizacji jednostek motorycznych może prowadzić do znaczącego wzrostu siły. Lepsza synchronizacja jest szczególnie ważna w ćwiczeniach złożonych, gdzie wiele mięśni musi współpracować, aby wykonać ruch w sposób efektywny.

Niektóre badania pokazują, że regularny trening siłowy może poprawić synchronizację jednostek motorycznych, co może przyczynić się do wzrostu siły nawet bez znacznego zwiększenia masy mięśniowej. Lepsza synchronizacja może również pomóc w poprawie techniki wykonywania ćwiczeń, co jest kluczowe dla zapobiegania kontuzjom i dalszego progresu w treningu.

Koaktywacja Antagonistów – Jak Wpływa na Wydajność Treningu?

Koaktywacja antagonistów to zjawisko, w którym mięśnie antagonistyczne (mięśnie przeciwstawne do tych, które wykonują główną pracę) są aktywowane podczas ruchu. W normalnych warunkach koaktywacja ta może ograniczać siłę generowaną przez mięśnie agonistyczne (mięśnie główne).

Jednak w miarę postępujących adaptacji nerwowych, koaktywacja antagonistów może ulec zmniejszeniu. Ograniczenie aktywności antagonistów zmniejsza opór, jaki stawiają one mięśniom agonistycznym, co pozwala na generowanie większej siły. Zjawisko to jest szczególnie istotne w ćwiczeniach wielostawowych, takich jak przysiady czy martwy ciąg, gdzie wiele grup mięśniowych pracuje jednocześnie.

Badania wykazują, że koaktywacja antagonistów może zmniejszyć się nawet o 20% już po tygodniu regularnego treningu siłowego. Oznacza to, że organizm staje się bardziej efektywny w wykorzystywaniu dostępnych zasobów siły, co prowadzi do lepszego wyniku w ćwiczeniach. Zmniejszenie koaktywacji antagonistów pozwala na większe wykorzystanie siły mięśni agonistycznych, co przekłada się na lepsze wyniki treningowe.

Przykładami koaktywacji antagonistycznej mogą być mięśnie grzbietu, które działają przeciwnie do mięśni klatki piersiowej podczas wyciskania na ławce. Podobnie, mięśnie tricepsów, które są aktywowane podczas wyciskania, mogą zmniejszać hamowanie ze strony bicepsów, co pozwala na bardziej efektywne wyciskanie.

Dublety Nerwowe – Ich Rola w Przyspieszeniu Skurczu Mięśni

Dublety nerwowe to specyficzny rodzaj wyładowań nerwowych, w których dwa impulsy są wysyłane do jednostki motorycznej w bardzo krótkim odstępie czasu (mniej niż 5 milisekund). Dublety często pojawiają się na początku skurczu mięśnia, co pozwala na szybkie wygenerowanie siły, niezbędnej do pokonania początkowego oporu.

Wzrost liczby dubletów po regularnym treningu siłowym jest jedną z adaptacji nerwowych, które mogą znacząco wpłynąć na efektywność skurczu mięśni. Badania sugerują, że po 12 tygodniach treningu liczba jednostek motorycznych generujących dublety może wzrosnąć z 5,2% do 32,7%. Taka zmiana pozwala na szybszy i silniejszy skurcz mięśni, co jest kluczowe dla osiągania lepszych wyników w treningu siłowym.

Dublety są szczególnie ważne w kontekście ruchów dynamicznych i eksplozywnych, gdzie szybkość generowania siły ma kluczowe znaczenie. Lepsza kontrola nad dubletami może również przyczynić się do poprawy wydajności w ćwiczeniach, które wymagają dużej siły w krótkim czasie, takich jak skoki, sprinty czy rwania sztangi.

Aktywacja Mięśni w Treningu Siłowym

Jak Adaptacje Nerwowe Zwiększają Aktywację Mięśni?

Zwiększona adaptacja nerwowa prowadzi do lepszej aktywacji mięśni, co jest niezbędne dla dalszego rozwoju siły i masy mięśniowej. Proces ten polega na:

• Większej rekrutacji jednostek motorycznych: Dzięki regularnemu treningowi siłowemu układ nerwowy uczy się aktywować więcej jednostek motorycznych, co pozwala na większe zaangażowanie włókien mięśniowych w pracę. Im więcej jednostek motorycznych jest aktywowanych, tym większa jest siła, którą mięśnie mogą wygenerować.
• Zwiększeniu częstotliwości przekazywania impulsów nerwowych: Wyższa częstotliwość impulsów nerwowych prowadzi do bardziej efektywnego wykorzystania aktywowanych włókien mięśniowych. W rezultacie mięśnie mogą generować większą siłę przez dłuższy czas, co jest kluczowe dla poprawy wyników w treningu siłowym.

Wzrost aktywacji mięśniowej jest również powiązany z poprawą techniki wykonywania ćwiczeń, co zmniejsza ryzyko kontuzji i pozwala na lepsze wykorzystanie mięśni podczas treningu. Lepsza aktywacja mięśni przekłada się na większą efektywność treningu, co jest niezbędne dla osiągnięcia długoterminowych celów siłowych i sylwetkowych.

Aktywacja mięśni jest procesem dynamicznym i zależy od wielu czynników, takich jak intensywność treningu, rodzaj wykonywanych ćwiczeń oraz poziom wytrenowania. W miarę postępujących adaptacji nerwowych, organizm uczy się lepiej aktywować mięśnie, co pozwala na efektywniejsze wykonywanie ćwiczeń i osiąganie lepszych wyników.

Najczęstsze Pytania i Odpowiedzi (FAQ) o Adaptacjach Nerwowo-Mięśniowych w Treningu Siłowym

1. Czym są adaptacje nerwowo-mięśniowe w treningu siłowym?

Adaptacje nerwowo-mięśniowe to zmiany, które zachodzą w układzie nerwowym i mięśniowym w odpowiedzi na regularny trening siłowy. Te adaptacje pozwalają na bardziej efektywne wykorzystanie mięśni i wzrost siły, nawet bez znacznego zwiększenia masy mięśniowej.

2. Jakie są pierwsze oznaki adaptacji nerwowych podczas treningu siłowego?

Pierwsze oznaki adaptacji nerwowych to znaczny wzrost siły w pierwszych tygodniach treningu, który nie jest związany z widocznym przyrostem masy mięśniowej. Jest to wynikiem poprawy rekrutacji jednostek motorycznych i lepszej koordynacji nerwowo-mięśniowej.

3. Co to jest wzrost napędu neuronowego (neural drive)?

Wzrost napędu neuronowego odnosi się do zwiększenia zdolności układu nerwowego do aktywowania jednostek motorycznych o wysokim progu, co pozwala na lepsze wykorzystanie potencjału mięśniowego i wzrost siły.

4. Jak wzrost częstotliwości wyładowań nerwowych wpływa na siłę?

Zwiększenie częstotliwości wyładowań nerwowych pozwala na częstsze wysyłanie impulsów do mięśni, co z kolei prowadzi do większej siły generowanej przez włókna mięśniowe. Jest to szczególnie ważne w ćwiczeniach z dużymi obciążeniami.

5. Czym jest synchronizacja jednostek motorycznych?

Synchronizacja jednostek motorycznych to proces, w którym układ nerwowy koordynuje jednoczesną aktywację kilku jednostek motorycznych. Lepsza synchronizacja pozwala na silniejszy skurcz mięśni, co przekłada się na większą siłę.

6. Jak zmniejszenie koaktywacji antagonistów wpływa na wyniki treningu?

Zmniejszenie koaktywacji antagonistów, czyli mięśni przeciwstawnych do tych, które wykonują główną pracę, pozwala na generowanie większej siły przez mięśnie agonistyczne. Dzięki temu trening staje się bardziej efektywny.

7. Co to są dublety nerwowe i jak wpływają na skurcz mięśni?

Dublety nerwowe to dwa impulsy wysyłane do jednostki motorycznej w bardzo krótkim czasie. Zwiększenie liczby dubletów po treningu siłowym pozwala na szybszy i silniejszy skurcz mięśni, co jest kluczowe dla efektywności treningu.

8. Dlaczego pierwsze efekty treningu siłowego są bardziej związane z adaptacjami nerwowymi niż mięśniowymi?

Na początku treningu siłowego organizm uczy się lepiej wykorzystywać istniejące mięśnie poprzez poprawę koordynacji i rekrutacji jednostek motorycznych. Dopiero po kilku tygodniach/miesiącach regularnego treningu dochodzi do wyraźnej hipertrofii mięśniowej, czyli zwiększenia masy mięśniowej.

Podsumowanie: Adaptacje Nerwowo-Mięśniowe jako Fundament Progresu w Treningu Siłowym

Adaptacje nerwowo-mięśniowe są kluczowym elementem postępu w treningu siłowym. Pierwsze efekty treningowe są związane głównie z poprawą pracy układu nerwowego, co prowadzi do wzrostu siły bez znaczącego zwiększenia masy mięśniowej. Zrozumienie tych procesów pozwala na lepsze planowanie treningów i osiągnięcie maksymalnych korzyści z wykonywanych ćwiczeń.

Adaptacje te obejmują wzrost napędu neuronowego, częstotliwość wyładowań, synchronizację jednostek motorycznych, zmniejszenie koaktywacji antagonistów oraz zwiększenie liczby dubletów. Wszystkie te procesy prowadzą do lepszej aktywacji mięśni i zwiększenia generowanej siły, co jest niezbędne dla rozwoju zaawansowanego treningu siłowego. Trening siłowy, poprzez wpływ na układ nerwowo-mięśniowy, pozwala na pełniejsze wykorzystanie potencjału siłowego, jaki posiada każda osoba trenująca, co jest fundamentem dla dalszego rozwoju zarówno siły, jak i masy mięśniowej.

Regularne monitorowanie i dostosowywanie treningu do postępujących adaptacji nerwowo-mięśniowych jest kluczem do osiągnięcia sukcesu w długoterminowym treningu siłowym. Zrozumienie, jak te adaptacje wpływają na organizm, pozwala na bardziej efektywne planowanie sesji treningowych i osiąganie lepszych wyników w krótszym czasie.

Jeśli szukasz trenera personalnego w Lublinie lub trenera personalnego online, aby ułożyć plan treningowy lub dietę online, zapoznaj się z moimi usługami. Jako Dietetyk Online, gwarantuję profesjonalne podejście i indywidualnie dostosowane rozwiązania, które pomogą Ci osiągnąć Twoje cele zdrowotne i fitness.

Bibliografia

1. Otis J. S., Burkholder T. J., Pavlath G. K., Stretch-induced myoblast proliferation is dependent on the COX2 pathway, „Experimental Cell Research” 2005, 310(2), s. 417–425, DOI: https://doi.org/10.1016/j.yexcr.2005.08.009.
2. Kramer H. F., Goodyear L. J., Exercise, MAPK, and NF-kappaB signaling in skeletal muscle, „Journal of Applied Physiology” 2007, 103(1), s. 388–395, DOI: https://doi.org/10.1152/japplphysiol.00085.2007.
3. McCarthy J. J., Murach K. A., Anabolic and Catabolic Signaling Pathways That Regulate Skeletal Muscle Mass, [w:] Bagchi D. (red.), Nutrition and Enhanced Sports Performance. Muscle Building, Endurance, and Strength, 2019, s. 275–290, DOI: https://doi.org/10.1016/B978-0-12-813922-6.00024-2.
4. Nguyen H. X., Tidball J. G., Null mutation of gp91phox reduces muscle membrane lysis during muscle inflammation in mice, „The Journal of Physiology” 2003, 553(Pt 3), s. 833–841, DOI: https://doi.org/10.1113/jphysiol.2003.051912.
5. Dowling J. J., Konert E., Ljucovic P., Andrews D. M., Are humans able to voluntarily elicit maximum muscle force?, „Neuroscience Letters” 1994, 179(1–2), s. 25–28, DOI: https://doi.org/10.1016/0304-3940(94)90926-1.
6. Aagaard P., Simonsen E. B., Andersen J. L., Magnusson P., Dyhre-Poulsen P., Neural adaptation to resistance training: changes in evoked V-wave and H-reflex responses, „Journal of Applied Physiology” 2002, 92(6), s. 2309–2318, DOI: https://doi.org/10.1152/japplphysiol.01185.2001.
7. Aagaard P., Simonsen E. B., Andersen J. L., Magnusson P., Dyhre-Poulsen P., Increased rate of force development and neural drive of human skeletal muscle following resistance training, „Journal of Applied Physiology” 2002, 93(4), s. 1318–1326, DOI: https://doi.org/10.1152/japplphysiol.00283.2002.
8. Häkkinen K., Alen M., Kallinen M., Newton R. U., Kraemer W. J., Neuromuscular adaptation during prolonged strength training, detraining and re-strength-training in middle-aged and elderly people, „European Journal of Applied Physiology” 2000, 83(1), s. 51–62, DOI: https://doi.org/10.1007/s004210000248.
9. Narici M. V., Roi G. S., Landoni L., Minetti A. E., Cerretelli P., Changes in force, cross-sectional area and neural activation during strength training and detraining of the human quadriceps, „European Journal of Applied Physiology and Occupational Physiology” 1989, 59(4), s. 310–319, DOI: https://doi.org/10.1007/BF02388334.
10. Knight C. A., Kamen G., Adaptations in muscular activation of the knee extensor muscles with strength training in young and older adults, „The Journal of Electromyography and Kinesiology” 2001, 11(6), s. 405–412, DOI: https://doi.org/10.1016/s1050-6411(01)00023-2.
11. Pucci A. R., Griffin L., Cafarelli E., Maximal motor unit firing rates during isometric resistance training in men, „Experimental Physiology” 2006, 91(1), s. 171–178, DOI: https://doi.org/10.1113/expphysiol.2005.032094.
12. MacDougall J. D., Ward G. R., Sale D. G., Sutton J. R., Biochemical adaptation of human skeletal muscle to heavy resistance training and immobilization, „Journal of Applied Physiology: Respiratory, Environmental and Exercise Physiology” 1977, 43(4), s. 700–703, DOI: https://doi.org/10.1152/jappl.1977.43.4.700.
13. Mason J., Frazer A. K., Avela J., Pearce A. J., Howatson G., Kidgell D. J., Tracking the corticospinal responses to strength training, „European Journal of Applied Physiology” 2020, 120(4), s. 1–16, DOI: https://doi.org/10.1007/s00421-020-04316-6.
14. Green L. A., Parro J. J., Gabriel D. A., Quantifying the familiarization period for maximal resistive exercise, „Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism” 2014, 39(3), s. 275–281, DOI: https://doi.org/10.1139/apnm-2013-0253.
15. Kamen G., Knight C. A., Training-related adaptations in motor unit discharge rate in young and older adults, „The Journals of Gerontology, Series A: Biological Sciences and Medical Sciences” 2004, 59(12), s. 1334–1338, DOI: https://doi.org/10.1093/gerona/59.12.1334.
16. Van Cutsem M., Duchateau J., Hainaut K., Changes in single motor unit behaviour contribute to the increase in contraction speed after dynamic training in humans, „The Journal of Physiology” 1998, 513 (Pt 1), s. 295–305, DOI: https://doi.org/10.1111/j.1469-7793.1998.295by.x.
17. Del Vecchio A., Casolo A., Negro F. et al., The increase in muscle force after 4 weeks of strength training is mediated by adaptations in motor unit recruitment and rate coding, „The Journal of Physiology” 2019, 597(7), s. 1873–1887, DOI: https://doi.org/10.1113/JP277250.
18. Carolan B., Cafarelli E., Adaptations in coactivation after isometric resistance training, „Journal of Applied Physiology” 1992, 73(3), s. 911–917, DOI: https://doi.org/10.1152/jappl.1992.73.3.911.
19. Kidgell D. J., Sale M. V., Semmler J. G., Motor unit synchronization measured by cross-correlation is not influenced by short-term strength training of a hand muscle, „Experimental Brain Research” 2006, 175(4), s. 745–753, DOI: https://doi.org/10.1007/s00221-006-0724-z.
20. Yao W., Fuglevand R. J., Enoka R. M., Motor-unit synchronization increases EMG amplitude and decreases force steadiness of simulated contractions, „Journal of Neurophysiology” 2000, 83(1), s. 441–452, DOI: https://doi.org/10.1152/jn.2000.83.1.441.
21. Głuchowski, P., Vademecum Hipertrofii TOM I – od komórki mięśniowej.

Jednostka Motoryczna: Fundament Siły i Sprawności Mięśniowej

Jednostka Motoryczna: Fundament Siły i Sprawności Mięśniowej